نگاهی به سیر تحولات نرخ مشارکت اقتصادی در ۲ دهه گذشته نشان می دهد با وجود آنکه در این دوره موج جمعیتی متولدین دهه ۶۰ وارد بازار کار ایران شده اند، اما نبود زیرساخت های مناسب برای جذب آنان، نرخ مشارکت اقتصادی آنان سیر نزولی یافته و از ۴۶.۷ درصد در سال ۱۳۸۴ به ۴۱ درصد در شرایط کنونی رسیده است.

نرخ مشارکت اقتصادی به درصدی از جمعیت در سن کار گفته می‌شود که در فعالیت‌های اقتصادی مشارکت دارند، یعنی یا شاغل بوده یا در جست‌وجوی کار هستند. این شاخص یکی از مهم‌ترین معیارها برای سنجش وضعیت بازار کار در یک جامعه است.

طبق این آمار، در سال ۱۳۸۴ جمعیت ۱۵ ساله و بالاتر کشور ۴۹ میلیون و ۵۲۷ هزار و ۳۴۰ نفر بود که این شاخص در سال ۱۴۰۲ به عدد ۶۴ میلیون و ۵۵۱ هزار و ۸۵۲ نفر رسیده است؛ از این میزان، تعداد مردان از ۲۴ میلیون و ۸۵۸ هزار و ۵۱۷ نفر به ۳۲ میلیون و ۲۳۳ هزار و ۶۴۶ نفر افزایش یافته است.

طبق برآورد مرکز آمار ایران نرخ مشارکت اقتصادی کشور در سال ۱۳۸۴ به ۴۶.۷ درصد جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر می رسید که این رقم در سال ۱۴۰۲ به عدد ۴۱.۳ درصد تنزل کرده است و نشان دهنده خروج بخش عمده‌ای از نیروی کار از بازار است.

این آمار بدان معناست که با وجود آنکه زنان در ۲ دهه اخیر بیشترین ورود و فارغ التحصیلی از مراکز آموزش عالی و دانشگاهی را داشته اند، کمتر در اشتغال مشارکت دارند و شکاف جنسیتی در بازار طی ۲ دهه گذشته تشدید شده است.

ایرنا