معضل بیکاری در سال‌های اخیر یکی از دغدغه‌های اصلی بسیاری از مردم است. بیکار شامل تمام افراد ۱۵ ساله و بیشتر که ۷ روز پیش از مراجعه مامور سرشماری حداقل یک ساعت کار نکردند و دارای شغلی نیز نبودند.

داده‌های مرکز آمار ایران در گزارش شاخص‌های کلان اقتصادی و اجتماعی کشور در بهار ۱۴۰۴ نشان می‌دهد بالاترین نرخ بیکاری مربوط به استان خوزستان با ۱۲.۴ درصد و پایین‌ترین مربوط به خراسان جنوبی با ۴.۱ درصد است. میانگین نرخ بیکاری در کل کشور ۷.۳ درصد گزارش شده و اختلاف بین کمترین و بیشترین نرخ بیکاری ۸.۳ درصد است، که قابل توجهی است. ۱۳ استان بالاتر از میانگین قرار دارند و مابقی کمتر از میانگین هستند. بیشتر استان ها (۶۷ درصد) در محدوده ۶ تا ۱۰ درصد در نرخ بیکاری قرار دارند.

این الگو می‌تواند ترسیم کننده شکاف‌های ساختاری در الگوی توسعه منطقه‌ای -مانند تمرکز صنایع خاص و یا کمبود شغل‌های متناسب با مهارت‌های محلی- باشد. کاهش بیکاری نیازمند سیاست‌های هدف‌دار منطقه‌ای و ایجاد فرصت‌های شغلی متنوع است.